Home 
Foto Boek
Foto Boek
Foto boek
 | De eerst echo is een feit. Het zijn er echt twee! Wat zijn we blij. |
 | We hebben net te horen gekregen wat het allemaal inhoudt als je antistoffen Kell in je bloed hebt. We zijn er behoorlijk ondersteboven van, maar als we deze echo zien zijn we even weer de koning te rijk. |
| Geen charmante foto, maar wel de werkelijkheid. Hier lig ik dan ‘prinsheerlijk’ op mijn bed in de woonkamer. Ik kan geen kant op en ben er al behoorlijk zat van. |  |
| Net geboren. Een mooi gaaf meisje. Ze huilt direct en dat geeft mij een goed gevoel. Met wat extra zuurstof erbij wordt ze direct onderzocht door de kinderarts. Het andere meisje is nog onderweg. |  |
| En hier zijn ze dan: Tara en Cindy. Ik ben apetrots op ze. Ze zijn net een paar uur oud en dan al zo geweldig. Ze doen het allebei hartstikke goed. Zal het dan werkelijk allemaal goed komen? |   |
  | Als Tara en Cindy anderhalve dag oud zijn mogen ze even uit de couveuse. Of ik ze even wil vasthouden. Vasthouden? Dat hoef je mij geen tweede keer te vragen, natuurlijk wil ik ze vasthouden. Heerlijk die twee kleine meisjes op mijn buik. Ze zien er zo goed uit en de dokters zijn zeer tevreden. Maar oh…. wat zijn ze klein. |
 | Hun handjes zijn zo klein in vergelijking met onze volwassen handen. En hun onderbeentjes zijn niet langer dan Erik zijn duim. |
 | Lichttherapie. Tegen de ophoping van het afvalproduct bilirubine geven ze dag en nacht lichttherapie. De felle lampen zijn zeer vervelend voor de meisjes, dus ze krijgen een maskertje op. |
 | Het gaat goed met onze dametjes. Ze kunnen nog niet van de monitor, maar hoeven niet meer in de couveuse. Heerlijk liggen ze in hun glazen wiegje te slapen. |
| Voor de eerste keer in bad. Erg onwennig, hoor. Al die plakkers en draadjes, waar moet ik er mee heen? Maar het kleine meisje geniet er van, dus na een tijdje ben ik haar, ontspannen, lekker aan het wassen. |  |
| Wat heerlijk dat warme water. Even weer lekker zweven. |  |
 | Help, Tara is ziek. Ernstig ziek. Ze doet niets meer, zelfs het ademen laat ze aan een apparaat over. Haar hele keel en gezicht is opgezwollen en overal heeft ze infusen, plakkertjes en slangetjes. Verschrikkelijk! |
 | Na twee angstige dagen gaat het eindelijk wat beter met Tara. Ze ademt weer zelf en krijgt alleen nog wat ondersteuning. Zet hem op, meisje. |
| De eerste fotosessie. Het zijn al echt twee fotomodelletjes. |  |
| 2 januari 2004. We gaan naar huis. |  |
 | Thuis gekomen leg ik ze direct in hun reiswiegjes. Die hebben we in de box in de woonkamer gezet. Tara en Cindy zijn zo moe van de reis dat ze meteen in slaap vallen. Wat een vredig gezicht. Even blijven we zo naar ze kijken. |
 | Lars, de grote broer vind het super om een flesje te geven. Met een serieuze blik kwijt hij zich van deze taak. |
 | Eén grote broer en twee kleine zusjes. Wat een groots bezit. |
| Cindy nu, 5 jaar oud. Wat een dame! | .JPG) |
| Tara nu, 5 jaar oud. Een geweldige meid. | .JPG) |
| Ons gezin is compleet. Een grote, stoere vent en twee heerlijke meiden. Wat willen we nog meer. | .JPG) |
| Tara en Cindy anno april 2010 |
| Onze stoere zoon Lars anno april 2010 |
| Erik met onze drie kids. Van rechts naar links:Tara, Erik, Cindy en Lars. Lekker even op de boot naar Schiermonnikoog. |
| Een heerlijk ijsje eten op Schier. Zomer 2010. |